Terapia behawioralno-poznawcza to forma oddziaływania metodami psychologicznymi, która umożliwia skuteczne leczenie wielu zaburzeń i dolegliwości życia psychicznego. Aby mogło tak być, jest ona ustrukturyzowana formą wspólnego działania, która poprzez dobrą relację terapeutyczną oraz metody i techniki oddziaływania prowadzi do wyzdrowienia. Pacjent jest zachęcany do aktywnego dzielenia się swoim życiem, aby jego poszczególne składowe: pamięć, style więzi, wzorce zachowań, relacja z samym sobą, mogły zostać poddane analizie i tam, gdzie tego wymagają, przemianie lub akceptacji. Proces terapii to bezpieczna podróż do źródeł, ale też na nieznane lądy własnych możliwości, odłożonych na „nigdy”, zmian czy dawno nie przeżywanych emocji. Nie jest to podróż łatwa, wymaga od nas uważności i zaangażowania. Dlatego warto dać sobie prawo do wyrażania emocji: płaczu, śmiechu i tego wszystkiego, co moje i co chciałbym ujawnić. Proces terapii to wywiad, konceptualizacja, czyli formułowanie problemu i metody jego rozwiązania, oraz oddziaływania mające na celu podtrzymanie, utrwalenie wypracowanych zmian, nowych postaw i sposobów myślenia.
- ocena stanu psychicznego diagnozowanie
- opis problemów występowanie, nasilenie oddziaływanie na codzienne funkcjonowanie,
- wspólne poszukiwanie mechanizmu, który odpowiada za pojawiające się trudności, wyznaczenie celów terapii
- planowanie i wdrażanie technik interwencji oddziaływań terapeutycznych adekwatnych do zgłaszanych problemów i zgodnych z konceptualizacją problemu. Skuteczne ograniczenie lub i wyeliminowanie objawów
- utrwalania i podtrzymanie zdobyczy terapii
- nauka radzenia sobie z nawrotami
- podsumowanie i zakończenie terapii
